Edith Simonse uit Gouda komt nog eens ergens. Als taalmaatje bezoekt ze mensen thuis die niet erg goed kunnen lezen en schrijven. Dat is fijn voor die mensen, maar ook voor Edith. “Ik word hier toch zo blij van.” Dat Edith (67) na een loopbaan in het onderwijs besloot vrijwilligster te worden voor Humanitas Taalmaatjes in haar woonplaats, is niet heel verwonderlijk. “Die schooljuf zit nog altijd in me en ik heb wat met taal. Toen ik hoorde dat er vrijwilligers welkom zijn om laaggeletterde mensen te begeleiden, twijfelde ik geen moment.” Ze haast zich eraan toe te voegen dat zo’n onderwijsachtergrond niet nodig is om dit werk goed te doen. “De organisatie helpt je met materialen, methoden en adviezen. Dus geef je vooral op, ook als je nooit wat in het onderwijs deed.” De afgelopen jaren heeft ze vier mensen verder kunnen helpen. Waarbij Edith geen standaard lessenpakket afwerkt. “Met een mevrouw nam ik een tekst door over de Rotterdamse haven. Bleek dat zij nog nooit die haven had gezien. We maakten er een gezellig dagje Rotterdam van, waarbij we spelenderwijs met taal bezig waren. Zo leuk!” En dan was er nog de dame die zo van wandelen houdt. “Dus wij samen aan de wandel en al lopend praten. En dus met taal bezig zijn. We namen ook de namen van de planten door die we onderweg zagen.” “Ik zie dat de deelnemers niet alleen beter leren lezen en schrijven, ze krijgen ook meer zelfvertrouwen. Een man van in de vijftig, die op school vaker op de gang had gezeten dan in de klas, gelooft dankzij twee uur taalles per week weer in zichzelf. Dat is toch prachtig? Ik krijg er enorme energie van. Dit is echt fantastisch werk. Had ik al verteld dat je geen onderwijsachtergrond nodig hebt om er een succes van te maken?” ‘Hier word ik zo blij van!’ EDITH SIMONSE ZORGT DAT MENSEN BETER KUNNEN LEZEN EN SCHRIJVEN. 2 V O O R W O O R D
RkJQdWJsaXNoZXIy NTc0OTk=